အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့….ဦးေဇာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ငယ္ငယ္ကဆင္းရဲတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဦးေဇာ္က ဖဲရိုက္တယ္။ အရက္ေသာက္တယ္။ဒါေပမဲ့ သူက
ဖဲေကၽြးတင္ရင္ ေနာက္ေန႔မွာခ်က္ခ်င္း ဆပ္တယ္။အမ်ားအားျဖင့္
ဖဲဝိုင္းထဲက ဖဲေႂကြးဟာဖဲဝိုင္းထဲမွာပဲ ျပန္ရွင္းၾကေပမယ့္ ဦးေဇာ္က
ဖဲေႂကြးကို ေနာက္ေန႔ပဲ ျပန္ဆပ္နိုင္ေအာင္ကတိတည္တယ္။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ သူစီးပြားေရးလုပ္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ေငြသိန္းေထာင္ခ်ီကို
သူဖဲရႈံးတိုင္း ေငြေခ်းေနက်လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးကပဲ ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔
ေခ်းေပးလိုက္တာ။လူေတြက အဲဒီလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးကို ေမးတယ္။
“ခင္ဗ်ားဗ်ာ..ေအာင္ေဇာ္ဝင္းလို ဘာမွမရွိတဲ့လူကို ဘာလို႔
ေငြသိန္းေထာင္ခ်ီ ေခ်းလိုက္တာလဲ..””ဖဲေႂကြးေတာင္ ကတိ
တည္တဲ့ေကာင္ကြာ..စီးပြားေရးလုပ္ဖို႔ ငါေခ်းရဲတာေပါ့..
ငါက သူဘာေကာင္လဲဆိုတဲ့ လူကို ေခ္းတာမဟုတၻဴး..သူျပန္ဆပ္မွာလား
မဆပ္ဘူးလားဆိုတဲ့စိတၶာတၠိဳ ေခ္းတာ..”အဲဒီလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးက ခုခ်ိန္မွာ
နာမည္ႀကီး ဘဏ္ပိုင္ရွင္တစ္ဦး ျဖစ္ေနၿပီးဦးေအာင္ေဇာ္ဝင္းကလည္း တကယ့္
သူေဌးႀကီးတစ္ဦး ျဖစ္ေနၿပီ။ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြ႕တိုင္း ဦးေဇာ္က တဖြဖြ
ဆုံးမယ္တယ္။”ကတိ တည္စမ္းပါသားရယ္..ကတိတၫၱဲ့အခါ
မင္း တကယ့္ ပေဒသာပင္ႀကီးကို ရသလိုပဲ..”အမြႏၸါပဲ..
ကတိတည္ျခင္းဟာ တကယ့္ ဘက္ဂေရာင္းပဲ။အထူးသျဖင့္
ေငြေၾကးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ေပါ့.ေငြေခ်းၿပီး ျပန္ဆပ္ျခင္းဟာကိုယ့္အတြက္
တကယ့္ေကာင္းက်ိဳးေတြခ်ည္းပဲ။အျမတ္ခ်ည္းပဲ။သူ႔ေငြ သူ႔ျပန္ေပးတာေလ..
ကိုယ္က ၾကားထဲက နာမည္ေကာင္းရတယ္။ဘယ္ေလာက္ ျမတ္လဲဗ်ာ..။
ဒါကို လူေတြ နားမလည္ၾကဘူး။ကိုယ့္ကိုယ္ ေငြေခ်းေပးတယ္ဆိုထဲက
(အတိုးယူသည္ျဖစ္ပါေစအုံး..)ခင္မင္ယုံၾကည္ၿပီး ကိုယ့္ဒုကၡေသာကကို
ကူညီေပးခ်င္လို႔ ဆိုတဲ့မိတ္ေဆြေကာင္းမို႔သာေငြေခ်းတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေခတ္ထဲ ကိုယ္ဒုကၡေရာက္ေနလို႔ေငြေခ်းေပးတယ္ဆိုတဲ့ မိတ္ေဆြအရမ္းရွားၿပီ။
ေငြျပန္မဆပ္တဲ့အခါ ကိုယ္ရလိုက္တာကဒီေငြနည္းနည္းေလးပဲ..။
ကိုယ္ဆုံးရႈံးမွာက အဲဒီ မိတ္ေဆြေကာင္းဆီကေနာက္ထပ္ အကူအညီေတြ
အားလုံး အျပင္သူကလည္း ကိုယ္ဟာ ကတိမတည္ေၾကာင္းအျခားသူေတြကို
ျပန္ေျပာမွာ က်ိန္းေသတယ္။ကတိတည္ျခင္း ၊ ေငြေခ်းၿပီး ျပန္ဆပ္ျခင္းဟာ
အျမင့္ကိုတက္မယ့္ ေလွကားထစ္ေတြပါပဲ။ဒါေပမဲ့ အမ်ားစုက ကိုယ့္ေလွကားကိုယ္
ရိုက္ခ်ိဳးေနၾကတယ္။သနားမိပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ေငြျပန္မဆပ္သူဟာ
သူ ရလိုက္တယ္ထင္ေပမယ့္တကယ္တမ္းက် ေတာ္ေတာ္ေလး ရႈံးပါတယ္။
သူ ရွင္သန္ရမယ့္ ဘဝသက္တမ္းတစ္ေလၽွာက္နာမည္ ေသ သြားပါၿပီ။
ဒီပုံရိပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ဆိုးသလဲဆိုရင္သားသမီး အထိပါ သက္ေရာက္ပါတယ္။
“ဒီကေလးက ဘယ္သူ႔ သားသမီးေလ..” ဆိုတာကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြ
သိပ္သုံးပါတယ္။ကိုယ့္သားသမီးေတြအထိ ”မယုံရဘူး..”ဆိုတဲ့
နာမၫၦိဳးကို ဘာမြ မဟုတၱဲ့ ေငြေလး မျဖစ္စေလာက္နဲ႔ လဲသြားၾကတဲ့အျပင္
ကိုယ့္ကိုယ္ တကယ့္စိတ္ရင္းခင္မင္မႈနဲ႔ကူညီေပးခ်င္တဲ့ ရွားပါးမိတ္ေဆြေတြကိုပါ
အဆုံးရႈံးခံဝံ့ၾကတဲ့သူေတြနဲ႔ ၾကဳံတိုင္းဆုံတိုင္းသနားစိတ္နဲ႔သာ ျပဳံးမိပါေတာ့တယ္။
ဘဝတစ္ေလၽွာက္ ဘယ္ေတာ့မွ အျမင့္ကို မေရာက္ဖူးၾကမယ့္ သနားစရာ လူေတြပါပဲ။
တနည္း..ကိုယ့္ဘက္ဂေရာင္းကိုယ္ ရိုက္ခ်ိဳး ဖ်က္စီးေနၾကသူေတြေပါ့..။
Credit;စိုးထိုက္
