ပေါက်စီရောင်းတဲ့တရုတ် ပလာတာရောင်းတဲ့ကုလား မုန့်ဟင်းခါးရောင်းတဲ့မြန်မာတို့ရဲ့စိတ်ဓာတ်လေးတွေ ဖတ်ကြည့်လိုက်ဦး

ေပါက္စီေရာင္းတဲ့ တ႐ုတ္တေယာက္ရဲ့ ေဘးမွာေနာက္ထပ္၊

တ႐ုတ္ဆယ္ေယာက္ ေပါက္စီသြား.. ေရာင္းလဲ

ပထမေရာက္.. ေနတဲ့တ႐ုတ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံတယ္.. အက်ိဳးဆက္ကေတာ့..

အဲ့ေနရာ ဟာေပါက္စီတန္း ျဖစ္သြားၿပီး.. ေပါက္စီႀကိဳက္၊ ႏွစ္သက္သူေတြ လာေရာက္ ေရြးခ်ယ္စား..

ေသာက္ၾကတဲ့ ေနရာျဖစ္ သြားေတာ့ တာပါဘဲ၊ ပလာတာေရာင္းတဲ့ ကုလားလဲ ထို႔အတူပါဘဲ..

သူတို႔ေရာက္ၿပီး မၾကာမီ ကုလားတန္း ျဖစ္ၿပီး ပလာတာအမ်ိဳးမ်ိဳး ရတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ ႀကီးေတြ ေဘးခ်င္းယွဥ္ၿပီး ေပၚလာၾကတယ္..

မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ဖြင့္တဲ့ ျမန္မာဆိုင္ေဘးမွာ ေနာက္ထပ္ မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္..

ထပ္ဖြင့္လို႔ ေကတာ့ ရန္သူေတြျဖစ္ၿပီး အျပဳတ္တိုက္ ၾကေတာ့ တာပါဘဲ..

က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အားနည္းခ်က္က ျမန္မာတေယာက္ ႀကီးပြားသြားတာ ျမင္ရမွာကို သိစိတ္ မသိစိတၠ..

သိပ္ေၾကာက္တတ္ တာပါဘဲ.. မိတ္ေဆြ အခ်င္းခ်င္းေတာင္

မနာလို စိတ္ႀကီးၿပီး အခ်င္းခ်င္း လက္တြဲေခၚဖို႔ အင္မတန္ဝန္ ေလးတတ္ၾကတယ္..

ေနာက္ၿပီး ႏွိမ့္က်ေနလို႔ကေတာ့ ဝိုင္းဆြဲတင္မယ့္.. အစားစိတၠ ေနေတာင္ က်ိတ္ေပ်ာ္ေန တတ္ၾကတယ္..

အရက္ အတူေသာက္ တဲ့အခါ.. ဘိန္းအတူရႉ တဲ့အခါ ဖဲအတူရိုက္ တဲ့အခါ၊ အင္မတန္ စည္းလုံးေပမယ့္..

ေကာင္းတာ တူတူလုပ္ဖို႔ေတာ့ အင္မတန္ခက္ခဲတဲ့ လူမ်ိဳးခင္ဗ်ာ.. အာဆီယံနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ ရေတာ့မယ့္..

အခ်ိန္မ်ိဳး ေရာက္လာပါၿပီ.. သူမ်ားေတြ ခ်မ္းသာတာကို ခ်ည္းထိုင္ ဆဲေမနဘဲ၊

မိမိတို႔ရဲ့ စိတ္ဓာတ္ေလး ေတြကိုပါ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ျပင္သင့္ၿပီ လို႔ထင္ပါတယ္..

credit#